AI Blog: Techbedrijven lobbyen voor copyrightvrijstelling in VK
Wat zijn nieuwe technische ontwikkelingen? Wat gebeurt er in het buitenland? Is er nieuws uit Brussel? In ons AI-blog praten we je bij over AI-ontwikkelingen die belangrijk zijn voor auteurs.
In het VK pleit de Britse regering voor het min of meer afschaffen van het auteursrecht voor techbedrijven. De rechten van schrijvers en andere kunstenaars werken AI-innovaties tegen, is de gedachte. Schrijvers, musici en de culturele industrie komen in protest.
‘Meta, Meta, book thieves,’ scandeerden auteurs deze week bij het hoofdkantoor van het bedrijf in Londen. De protesterende auteurs, onder wie de romancier Kate Mosse en de dichter Daljit Nagra, beschuldigen Meta ervan 7,5 miljoen boeken illegaal te hebben gedownload via Library Genenis om er het taalmodel Llama mee te trainen. ‘They’ve taken my books and fed them into a machine that is specifically designed to ruin me,’ zei de auteur A.J. West tegen persbureau AFP.
Mogelijk is dit nog alleen maar de aftrap. Techbedrijven eten snel en veel. Ze hebben zelfs na de gigantische boekendownloads nog een onstilbare datahonger.
Helaas heeft hun lobby ertoe geleid dat de Britse regering ervoor pleit om het auteursrecht voor techbedrijven in het VK min of meer af te schaffen. Hierdoor zouden deze multinationals voortaan vrijelijk het werk van schrijvers, scenaristen, muzikanten, fotografen en andere makers in hun plagiaatmachines mogen stoppen, zonder dat er nog van die vervelende rechtszaken tegen hen worden aangespannen, zoals nu gebeurt.
Copyrightvrijstelling
Premier Keir Starmer verdedigt de creatieve sector niet – jaarlijks toch goed voor 125 miljard pond aan inkomsten, de tweede industrie van het VK. Hij luistert niet naar de protesterende schrijvers, niet naar Kate Bush, Paul McCartney, Stephen Fry en al die andere makers. De Britse regering luistert liever naar de sprookjes van Zuckerberg en zijn techbro’s.
De copyrightvrijstelling zou betekenen dat er in het VK voortaan een opt-out in plaats van een opt-in geldt voor schrijvers en andere makers. Wat is precies het verschil? Bij een opt-in geeft een auteur aan dat techbedrijven diens werk mogen gebruiken, bij een opt-out werkt dat precies andersom. Dat betekent in de praktijk dat als een techbedrijf een roman met een opt-out toch opslokt en in fragmenten doorverkoopt, de auteur of andere rechthebbende daar zelf bezwaar tegen moet maken en eventueel, op eigen kosten of samen met zijn uitgever of vakbond, een rechtszaak tegen dat techbedrijf moet beginnen, zoals nu al in de VS en Frankrijk gebeurt. Stel je voor: de ene dag stuurt de auteur een aangetekende brief aan Zuckerberg, de volgende dag aan Sam Altman en de dag daarna aan Elon Musk.
AI-paradijs
Premier Starmer wil van Engeland een AI-paradijs maken, vol met mooie datacentra, met razendsnelle digitale snelwegen en goed betaalde banen voor softwareontwikkelaars. De Britse regering begrijpt dat er voor de bouw van datacentra moet worden betaald, net als voor de gigantische hoeveelheid stroom die ervoor nodig is en voor het technische personeel dat er werkt, zelfs de kantinemedewerkers krijgen iets. Maar Kate Mosse of Stephen Fry voor hun werk betalen? Dat werkt belemmerend. Vertragend. Schrijvers en andere kunstenaars houden de AI-innovatie tegen, met hun auteursrechten.
In Engeland vinden er al weken grote protestacties plaats. Het ligt voor de hand dat het conflict rondom copyright juist daar hoog oploopt. Het Engels is een wereldtaal, daardoor is het belangrijk dat juist deze markt zich voor techbedrijven ontsluit. De tech-ondernemers weten maar al te goed dat hun taalmodellen weinig voorstellen zonder dat die met het werk van anderen worden gevoed. Nu het internet is leeggeschraapt, stagneertde ontwikkeling van taalmodellen. Daarbij schaden de rechtszaken het toch al niet geweldige imago van techbedrijven als Meta en OpenAI. Nu de creatieve sector in het VK zich tegen de roof keert, is het te hopen dat de gebruikers van de AI-tools snel volgen.