Thuiskopie
De naam zegt het al: de thuiskopieregeling is er voor het thuisgebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal. De ratio achter de regeling is dat bijv. de schrijver van een boek dat wordt gekopieerd daarvan schade ondervindt, omdat dat boek niet meer zal worden gekocht of geleend via de bibliotheek. De schrijver wordt daarvoor financieel gecompenseerd.
Iedereen mag voor eigen oefening, studie en gebruik een kopie maken van een boek, een film of een liedje. Dit gebeurde veelal op cassette- of videobanden of op papier. Door technologische ontwikkelingen zijn de mogelijkheden voor het kopiëren van auteursrechtelijk materiaal de afgelopen jaren behoorlijk toegenomen. Het wordt voor consumenten steeds gemakkelijker om bestanden digitaal te kopiëren.
Voor kopieën op dvd’s, smartphones, e-readers en harde schijven dient een kleine vergoeding te worden afgedragen aan de rechthebbende (de maker(s), uitvoerend kunstenaar(s) en/of uitgever of producent). De thuiskopieheffing wordt door de consument betaald bij aanschaf van een apparaat dat geschikt is om (o.a.) auteursrechtelijk werk op te slaan.
De thuiskopieregeling is vastgelegd in de Auteurswet. De hoogte van de tarieven wordt bepaald door de Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoedingen (SONT). Stichting de Thuiskopie verdeelt de thuiskopievergoedingen via de verdelingsorganisaties onder de auteursrechthebbenden. Schrijvers en vertalers van romans of scenario’s ontvangen hun rechtmatige vergoedingen via Stichting Lira.
De Auteursbond heeft twee afgevaardigden in het bestuur van Stichting de Thuiskopie, samen met de regisseurs (DDG) en de journalisten van de NVJ. De afgevaardigden zetten zich in voor een eerlijk deel van de beschikbare gelden voor schrijvers en vertalers.