Contracten en honorering
Als je een vertaalopdracht aanneemt is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken met je opdrachtgever. Denk bijvoorbeeld aan afspraken over woordtarief en naamsvermelding maar ook aan clausules over beëindiging van het contract.
Contracten
Een contract is een zakelijke overeenkomst tussen twee partijen waarin de wederzijdse rechten en plichten zijn vastgelegd. Het spreekt voor zich dat de belangen van beide partijen in de overeenkomst moeten worden weerspiegeld.
Binnen het literaire domein wordt over het algemeen gebruik gemaakt van het Modelcontract dat is opgesteld door de Auteursbond en de Literaire Uitgeversgroep (LUG) van de Groep Algemene Uitgevers (GAU). Daarbuiten krijg je vaak te maken met contracten die eenzijdig zijn opgesteld door de uitgever. In dat geval is het verstandig je contract te toetsen aan de Algemene voorwaarden die de Auteursbond voor vertalers heeft opgesteld.
- Modelcontract voor de uitgave van een vertaling van een literair werk
- Algemene voorwaarden vertalers
Honorering
Voor het maken van een vertaling zou je een billijke vergoeding moeten ontvangen en die vergoeding zou jaarlijks geïndexeerd moeten worden. Maar wat is billijk? Daarover lopen de meningen uiteen. Meestal wordt er uitgegaan van een tarief per woord uit de brontaal, maar voor poëzie en toneel gelden andere regels. Ook voor talen die qua vorm sterk verschillen van het Nederlands zijn aparte regels. Aan het Modelcontract is in ieder geval een minimumtarief gekoppeld.
Soms komt er extra werk kijken bij een vertaling, zoals het maken van een register of verwerken van nagekomen correcties van de auteur. Dit is meerwerk! Probeer hier altijd een aparte vergoeding voor af te spreken. Kijk voor tips in de onderhandelgids (volgt binnenkort).